تسلسل

عاقبت عرش ،قدمگاه شود... فرش جماعت مظلوم شود ! فرجام تفاوت مان خیلی معمولی به ته خط میرسد ... انتظار  فرسایش زیبایی هست که مبتلایش شدیم ...روزی روزگاری مسیر آخر روزی سفره دلم خواهد شد... ای رهگذر پیموده را پیرو سکون کردن نهایت جهالت است ...